Η ταινία ντοκιμαντέρ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΖΕΡΒΑ ΛΟΥΗΣ - επτά φορές να πέφτεις, οκτώ να σηκώνεσαι μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα στο επίσημο Διεθνές πρόγραμμα του 16ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης προβλήθηκε την Κυριακή 6 Απριλίου 2014 στο Βουλευτικό στο Ναύπλιο. Η εκδήλωση ήταν μία συνδιοργάνωση του Δήμου Ναυπλιἐων, του Δ.Ο.Π.Π.Α.Τ και της εταιρείας Γιώργος Ζέρβας FILM PRODUCTIONS. Την εκδήλωση Προλόγισαν ο Γιώργος Κόνδης, κοινωνιολόγος ο Αντρέας Βεργιόπουλος, εκπαιδευτικός-ποιητής και Γιώργος χρ. Ζέρβας, σκηνοθέτης-παραγωγός. Το παρών τους έδωσαν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Κοδέλας, ο δήμαρχος Ναυπλίου Δ. Κωστούρος, ο υποψήφιος για τον δήμο Ναυπλιέων Χ.Γραμματικόπουλος, η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Άλλη Πρόταση", Μ Καραμολένγκου ,η πεθερά του πρωθυπουργού κα. Τέτη Παπαντωνίου ,η διευθύντρια της ΔΕΥΑΝ Α. Μαντά κα.
Πρόκειται για το πορτρέτο του ογδονταεξάχρονου Λεωνίδα Λάμπρου
που έζησε και ζει μια σχεδόν κανονική ζωή στο Ναύπλιο. Κανονική γιατί
δε διέφερε ουσιαστικά από τις ζωές πολυάριθμων Ελλήνων. Σχεδόν
κανονική, γιατί κάποια δραματικά γεγονότα σημαδεύουν μέχρι σήμερα
τη ζωή του. Μέσα από την καθημερινότητά του, αλλά και από μοναδικά
ντοκουμέντα και κινηματογραφικές ταινίες που ο ίδιος είχε τραβήξει
με μια κινηματογραφική κάμερα 8mm και ξαναβλέπει μετά από σαράντα
τόσα χρόνια, αναδεικνύονται στιγμές από το παρελθόν του, από τη ζωή
στη γενέθλια πόλη του, από γεγονότα ιστορικά που τον καθόρισαν.
«Πόσοι έχουν φύγει κι έχω μείνει μόνος» μονολογεί συντριμμένος
κοιτάζοντας τις ταινίες. Μνήμες πικρές αλλά και συγκινητικές, βάσανα
και αγώνες για την επιβίωση, σκέψεις και ιδέες. Πτυχές της
μεταπολεμικής ιστορίας μας που βιώνονται με αντιφάσεις και
συγκρούσεις. Μα πάνω από όλα το τραύμα της απώλειας. !
Το ντοκιμαντέρ σκιαγραφεί τον ΛΟΥΗ, όπως τον αποκαλούν όλοι, που
παθιάζεται να τρέχει εδώ κι εκεί. Σήμερα όταν το σώμα δεν ακολουθεί
είναι με το μυαλό που συμπληρώνει αυτά τα πετάγματα. Πάντα
ανήσυχος, σε εγρήγορση. Δεν πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό, ιστορικό
ντοκιμαντέρ, αλλά για το πέρασμα του χρόνου της ζωής ενός
χαρακτηριστικού ανθρώπου, τις μνήμες που αναβλύζουν, τις ατέρμονες
συζητήσεις στην πλατεία Συντάγματος για ζητήματα του παρελθόντος,
του παρόντος και του μέλλοντος, μα πάνω από όλα την υπαρξιακή
αγωνία να παραμείνει ζωντανός ένας ηλικιωμένος στην ωραιότερη ίσως
πόλη της Ελλάδας, το Ναύπλιο., σε μια τόσο δύσκολη πραγματικότητα,
STUDIO B&G
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου